نذر کرده ام...


نذر کرده ام
یک روز که خوشحال تر بودم
بیایم و بنویسم که
زندگی را باید با لذت خورد
که ضربه های روی سر را باید آرام بوسید
و بعد لبخند زد و دوباره با شوق راه افتاد

یک روز که خوشحال تر بودم
می آیم و می نویسم که
این نیز بگذرد
مثل همیشه که همه چیز گذشته است و
آب از آسیاب و طبل طوفان از نوا افتاده است                     

یک روز که خوشحال تر بودم
نذرم را ادا می کنم
تا روزهایی مثل حالا
که خستگی و ناتوانی لای دست و پایم پیچیده است        
بخوانمشان
و یادم بیاید که
هیچ بهار و پاییزی بی زمستان مزه نمی دهد
و
هیچ آسیاب آرامی بی طوفان....

دنیا

 

اینکه دنیا را کمی بهتر از آن چه تحویل گرفته ای تحویل دهی:

خواه با فرزندی خوب

خواه با باغچه ای سرسبز

و خواه با اندکی بهبود شرایط اجتماعی

و این که بدانی حتی فقط یک نفر با بودن تو ساده تر نفس کشیده است ...

                                                                                                                 یعنی تو موفق شده ای.

 


تا دم آخر . . .




اندرین ره می تراش و می خراش        تا دم آخر دمی غافل مباش